Πέμπτη, Ιανουαρίου 14, 2016

Retro moments...


-Ruud Gullit-

Feyenoord
19 May 1985

Retro moments...


-Diego Maradona-

Napoli

Retro moments...


-Estadio Monumental Virgen de Chapi, Perú-

Ρίβερ Πλέιτ: Από την Β' κατηγορία στον τελικό του πλανήτη

Η Ρίβερ Πλέιτ το 2011 υποβιβάστηκε στην Β' κατηγορία, αλλά 4 χρόνια αργότερα κατάφερε να παίξει στον τελικό του κόσμου με την Μπαρτσελόνα. Μία από πιο τις εντυπωσιακές ποδοσφαιρικές ιστορίες γεμάτες ταλέντο...

Η Ρίβερ Πλέιτ το 2011 υποβιβάστηκε στην Β' κατηγορία της Αργεντινής για πρώτη φορά στην ιστορία της, αλλά 4 χρόνια αργότερα έπαιξε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων κόντρα στην Μπαρτσελόνα και μάλιστα πανάξια βρέθηκε εκεί.
Οι "μιγιονάριος" το 2012 κέρδισαν την άνοδο στην Α' κατηγορία και αυτόν τον Δεκέμβρη, μόλις λίγες μέρες πριν, έπαιξαν κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης για τον τίτλο την κορυφαίας ομάδας του κόσμου.
Το τρομερό είναι πως έφτασαν εκεί πανάξια. Ναι, η Ρίβερ Πλέιτ τα τελευταία δύο χρόνια είναι η καλύτερη ομάδα της Νοτίου Αμερικής. Για την ακρίβεια είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο με εξαίρεση την Ευρώπη.

Χρέος, υποβιβασμός και "Τσόρι"

Το 2008 ο Ντιέγκο Πάμπλο Σιμεόνε ανέλαβε την Ρίβερ Πλέιτ, ξεκινώντας την προπονητική του καριέρα. Κατέκτησε αμέσως το πρωτάθλημα (Clausura 2008), αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Κάπου εκεί άρχισε να γράφεται η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου.
Στα μέσα του επόμενου πρωταθλήματος (Apertura 2008) ο Σιμεόνε παραιτήθηκε, καθώς η ομάδα έκανε πολύ κακές εμφανίσεις και τελικά τερμάτισε στην τελευταία θέση για πρώτη φορά στην ιστορία των 107 χρόνων της.
Θυμίζουμε πως στην Αργεντινή ο υποβιβασμός έρχεται βάσει επίδοσης στην τελευταία 5έτια, έτσι ακόμη και μετά την τελευταία θέση κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως όντως η ιστορική ομάδα του Μπουένος Άιρες θα υποβιβαστεί.
Το 2011 ο Χοσέ Μαρία Αγκιλάρ άφησε την προεδρία με χρέος 75.000.000 δολαρίων και ανέλαβε ο Ντανιέλ Πασαρέλα. Στις αρχές του καλοκαιριού του 2011 η Ρίβερ Πλέιτ έπαιξε μπαράζ παραμονής/προβιβασμού με την Μπελγκράνο, η οποία είχε τερματίσει 4η στην Β' κατηγορία και τελικά υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ο Χουάν Χοσέ Λόπες παραιτήθηκε από την τεχνική ηγεσία και ανέλαβε ο Ματίας Αλμέιδα, ο οποίος από παίκτης της Ρίβερ Πλέιτ έγινε προπονητής της.
Ο Αλεχάντρο "Τσόρι" Ντόμινγκες του Ολυμπιακού και ο Φερνάντο Καβενάγκι του ΑΠΟΕΛ, επέστρεψαν στην Ρίβερ το καλοκαίρι του 2011 για να παίξουν με αυτήν στην Β' κατηγορία (από Βαλένθια και Μπορντό, αντίστοιχα), ενώ τον Ιανουάριο επέστρεψε και ο Λεονάρντο Πόνσιο (από Σαραγόσα), αλλά υπέγραψε και ο Νταβίντ Τρεζεγκέ.
Τον Ιούνιο του 2012 κατέκτησε το πρωτάθλημα και κέρδισε την άνοδο, ενώ μία εβδομάδα μετά η δεύτερη ομάδα κατέκτησε το Copa Libertadores U20, στοιχείο φυσικά πολύ σημαντικό για το μέλλον.

Πρωτάθλημα με Ραμόν Ντίας

Ο Ματίας Αλμέιδα λόγω διαφορών με τον πρόεδρο απολύθηκε το Νοέμβρη του 2012 και ανέλαβε ο Ραμόν Ντίας. Στην πρώτη της σεζόν μετά την επάνοδο στην Α' κατηγορία η ομάδα δεν πήρε τίτλο, αλλά το 2014 κατέκτησε το Torneo Final (έτσι λεγόταν πλέον το Clausura).
Με αμυντικό χαφ τον Κριστιάν Λεντέσμα, τον "λύκο" του Ολυμπιακού (τελευταίος αρχηγός πριν τον Μπαροβέρο) και "10άρι" τον Μανουέλ Λανσίνι που φέτος παίζει στην Γουέστ Χαμ, οι "μιγιονάριος" αναδείχθηκαν πρωταθλητές.
Οι Ραμίρο Φούνες Μόρι και Ματίας Κρανεβίτερ ήταν τα... καμάρια από την ακαδημία που έπαιρναν όλο και περισσότερες ευκαιρίες, ενώ ο Καρμπονέρο πουλήθηκε (όπως και ο Λανσίνι) και ο Τεόφιλο Γκουτιέρες ήταν πια στο αστέρι στην επίθεση (είχε αποκτηθεί από την Κρους Ασούλ).

Copa Sudamericana & Copa Libertadores

Μετά τον τίτλο του πρωταθλητή ο Ραμόν Ντίας παραιτήθηκε, έτσι ανέλαβε ο Μαρσέλο Γκαγιάρδο, με στόχο διεθνείς τίτλους.
Η 11άδα ήταν "κλειδωμένη" και το υλικό που είχε στα χέρια του ο Γκαγιάρδο ήταν το καλύτερο στη Νότιο Αμερική. Καλούνταν απλά να το διαχειριστεί και να αποδείξει την αξία του.
Μπαροβέρο στο τέρμα, Μαϊδάνα και Ραμίρο Φούνες Μόρι στο κέντρο της άμυνας, δεξί μπακ ο Μερκάδο, αριστερό ο Βανχιόνι.
Αμυντικό χαφ ο Πόνσιο, δεξιά η παιχτάρα από την Ουρουγουάη, Κάρλος Σάντσες, αριστερά ο Αριέλ Ρόχας, επιτελικός μέσος ο Πισκουλίτσι και στην επίθεση οι Μόρα και Τεόφιλο Γκουτιέρες.
Αλλαγές ποιότητας οι Μπαλάντα και Πεσέλα στην άμυνα, Κρανεβίτερ στο κέντρο και Καβενάγκι στην επίθεση.
Με την παραπάνω 11άδα νίκησε στην ρεβάνς του ημιτελικού την Μπόκα Τζούνιορς και με την ίδια νίκησε στην ρεβάνς του τελικού την Ατλέτικο Νασιονάλ και κατέκτησε το Copa Sudamericana 2014, δηλαδή το αντίστοιχο Europa League.
Την επόμενη σεζόν ο Κρανεβίτερ πήρε την θέση του βασικού και πλέον η 11άδα ήταν η εξής: Μπαροβέρο, Μερκάδο, Μαϊδάνα, Φούνες Μόρι, Βανχιόνι, Κρανεβίτερ, Κάρλος Σάντσες, Ρόχας, Πισκουλίτσι, Μόρα, Τεόφιλο Γκουτιέρες.
Αυτή η 11άδα είναι αυτή με την οποία πορεύθηκε στην επιστροφή της στο Copa Libertadores. Υπήρχε πολύ άγχος και η ομάδα πέρασε στους "16" με την χειρότερη επίδοση, έτσι έπαιξε με την Μπόκα Τζούνιορς που είχε την καλύτερη.
Νίκησε στο "Μονουμεντάλ" με 1-0 χάρη σε πέναλτι του Κάρλος Σάντσες, ενώ στην ρεβάνς του "Μπομπονέρα" έπειτα από το 0-0 του 1ου ημιχρόνου οι παίκτες δέχτηκαν επίθεση στην φυσούνα με σπρέι πιπεριού! Το ματς δεν συνεχίστηκε και η Ρίβερ προκρίθηκε.
Στον πρώτο προημιτελικό έχασε στην Αργεντινή από την Κρουζέιρο, αλλά νίκησε την πρωταθλήτρια Βραζιλίας με 3-0 στην ρεβάνς του Μπέλο Οριζόντε, εκεί που η Γερμανία είχε ρίξει την "7άρα" στο Μουντιάλ, έτσι οι Βραζιλιάνοι έκλαιγαν ξανά στις εξέδρες 11 μήνες μετά (ήταν Μάιος του 2015).
Ο Τεόφιλο Γκουτιέρες ήταν εξαιρετικός κόντρα στην Κρουζέιρο, αλλά υπήρχε οικονομική διαφορά/διαφωνία με την διοίκηση, έτσι πήρε μεταγραφή στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, ενώ ο Αριέλ Ρόχας πήγε στην Κρους Ασούλ.
Δύο σημαντικές απουσίες που o Γκαγιάρδο κατάφερε να καλύψει. Ο Λούκας Αλάριο αποκτήθηκε για την επίθεση (από την Κολόν με 2.000.000 ευρώ), έτσι έγινε παρτενέρ του Μόρα και τελικά πέρασε στην ιστορία (όπως θα διαβάσετε παρακάτω), ενώ στο κέντρο ουσιαστικά έγινε βασικός ο Πόνσιο, ενώ και με τον Πισκουλίτσι να έχει προβλήματα έδωσαν λύσεις οι Λούτσο Γκονσάλες, Μπερτόλο και Βιουδές (επίσης νέα αποκτήματα).

Αλάριο μετά τους Φούνες και Κρέσπο

Στον πρώτο ημιτελικό η Ρίβερ Πλέιτ νίκησε 2-0 την Γκουαρανί με δύο ασίστς του Αλάριο, ενώ στην ρεβάνς βρέθηκε πίσω στο σκορ, αλλά ο Αλάριο ισοφάρισε σε 1-1 στο 79'.
Στον τελικό αντίπαλος ήταν η Τίγκρες και στο Μεξικό το πρώτο ματς ολοκληρώθηκε ισόπαλο χωρίς σκορ. Στην ρεβάνς του "Μονουμεντάλ" ο Αλάριο άνοιξε το σκορ στο 45' και ήρθε θρίαμβος με 3-0 (Κάρλος Σάντσες και Ραμίρο Φούνες Μόρι τα υπόλοιπα γκολ).







Η Ρίβερ Πλέιτ κατέκτησε το Copa Libertadores για πρώτη φορά μετά από 19 χρόνια και για τρίτη στην ιστορία της.
Έχει πλέον τρεις συνεχόμενες επιτυχίες στον τελικό της διοργάνωσης. Το πρώτο τρόπαιο το είχε πάρει το 1986 και το δεύτερο το 1996 και τις δύο φορές κόντρα στην Αμέρικα ντε Κάλι (Κολομβία).
Είχε αποτύχει στους δύο πρώτους τελικούς, το 1966 κόντρα στην Πενιαρόλ και το 1976 κόντρα στην Κρουζέιρο, ενώ το 1996 που είχε πάρει τελευταία φορά το τρόπαιο είχε χάσει 0-1 στο Κάλι και νίκησε 2-0 στην ρεβάνς του Μπουένος Άιρες με δύο γκολ του Ερνάν Κρέσπο.
Ο Λούκας Αλάριο λοιπόν πήρε την σκυτάλη από τον Ερνάν Κρέσπο, ο οποίος είχε πάρει την σκυτάλη από τονΧουάν Χιλμπέρτο Φούνες. Ο Αργεντινός στράικερ που πέθανε το 1992 σε ηλικία 28 ετών και είχε αγωνιστεί στον Ολυμπιακό την σεζόν 1988-89, ήταν αυτός που είχε χαρίσει στην Ρίβερ Πλέιτ το πρώτο της τρόπαιο το 1986, σκοράροντας και στον τελικό του Κάλι και αυτόν του Μπουένος Άιρες.

Με Κρανεβίτερ, χωρίς Φούνες Μόρι

Το καλοκαίρι η Ρίβερ Πλέιτ πούλησε τον 24άχρονο στόπερ, Ραμίρο Φούνες Μόρι, στην Έβερτον με 13.000.000 ευρώ και πλέον βασικός στην άμυνα μαζί με τον Μαϊδάνα θα ήταν ο Έντγκαρ Άλβαρες Μπαλάντα.
Πούλησε επίσης και τον Ματίας Κρανεβίτερ με 8.000.000 ευρώ στην Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά ο 22άχρονος αμυντικός μέσος έμεινε μέχρι τον Ιανουάριο ως δανεικός στην Ρίβερ, έτσι ώστε να παίξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Αν έφευγε και αυτός θα ήταν πολύ αποδυναμωμένη η ομάδα, ενώ ο Μπαλάντα ίσως να ήταν παίκτης του Ολυμπιακού τώρα αν δεν είχε δώσει τόσα λεφτά για τον Φούνες Μόρι η Έβερτον.
Με Μπαροβέρο, Μερκάδο, Μαϊδάνα, Φούνες Μόρι, Βανχιόνι, Κρανεβίτερ, Κάρλος Σάντσες, Πόνσιο, Πισκουλίτσι, Μόρα και Αλάριο στην 11άδα η Ρίβερ Πλέιτ στις 16 Δεκέμβρη 2015 νίκησε 1-0 την Σανφουρέτσε Χιροσίμα και πέρασε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγου, με σκόρερ και ήρωα ξανά τον 23άχρονο επιθετικό, Λούκας Αλάριο.










Στον τελικό με την Μπαρτσελόνα έπαιξε ο Βιουδές αντί του Πισκουλίτσι, ενώ οι Ισπανοί σχετικά εύκολα νίκησαν με 3-0. Αν υπήρχε ο Ραμίρο Φούνες Μόρι στην άμυνα ίσως η ομάδα της Αργεντινής να είχε καταφέρει να προβληματίσει την καλύτερη ομάδα του πλανήτη.
Όπως και να έχει έζησε το όνειρό της, έπαιξε στον τελικό του κόσμου κόντρα στους "μπλαουγκράνα" και πλέον ξεκινά ένας νέος κύκλος.
Ο Κρανεβίτερ πήγε στην Ατλέτικο, και ο Κάρλος Σάντσες στην Μοντερέι, με τον Μαρσέλο Γκαγιάρδο να καλείται να φτιάξει με νέα ομάδα που θα κατακτήσει το πρωτάθλημα και το Copa Libertadores.
Ταλέντο υπάρχει: Γκονσάλο "Πίτι" Μαρτίνες, Μαγιάδα, Ντριούσι, Μαμάνα, αλλά και οι επιθετικοί που είχαν δοθεί δανεικοί... Λούκας Μπογέ και Χιοβάνι Σιμεόνε (γιος του Ντιέγκο Σιμεόνε) [φυσικά υπάρχουν και αρκετοί ακόμη].
Στόχος είναι να υπάρχουν και έμπειροι παίκτες γύρο τους, χωρίς να αποκλείεται μαζί να αφήσουν τον Ολυμπιακό οι Εστέμπαν Καμπιάσο και Αλεχάντρο "Τσόρι" Ντομίνγκες για να επιστρέψουν στο "Μονουμεντάλ".











ΠΗΓΗ: sport24.gr