Κυριακή, Ιουνίου 07, 2009

"Τώρα ξεκινάνε όλα" για τον Θανάση Καραγκούνη

Λένε πως τα φαινόμενα απατούν. Πως γίνεται αλήθεια από το μότο κρος να πατάς γκάζι στην πλάγια γραμμή ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου; Βλέποντας τον ήρεμο, νεαρό Θανάση Καραγκούνη έξω απ' το γήπεδο το πρώτο που ξεχωρίζεις είναι η, αξιοθαύμαστη για 17χρονο, δύναμή του στα μαρκαρίσματα. Είναι η οξυδέρκεια στο διάβασμα της φάσης και η κοφτερή κάθετη πάσα. Ο Ατρόμητος, "σπιτόγατος" Λαμιώτης ποδοσφαιριστής άνοιξε τα φτερά του και πέταξε σαν... Περιστέρι. Μία μέρα μετά την πραγματοποίηση του ονείρου του να ενσωματωθεί σε ομάδα της Σουπερλίγκας μάς μίλησε αποκλειστικά για τους στόχους και τις φιλοδοξίες του, και παράλληλα εξέφρασε το παράπονό του για όσα, άδικα, άκουσε στο παιχνίδι της Λαμίας με τον Φωκικό. Με τον ερχομό του καλοκαιριού, ο Θανάσης Καραγκούνης άρχισε το κολύμπι στα βαθιά νερά της Α' Εθνικής με την ομάδα του Ατρόμητου...

Καταρχάς πες μου τα συναισθήματά σου μία μέρα μετά την ολοκλήρωση της μεταγραφής σου στον Ατρόμητο.
Για να πω την αλήθεια δεν την περίμενα. Πίστευα πως θα "ψηθώ" κι άλλο. Απ' την στιγμή όμως που είδα να ενδιαφέρονται τόσες ομάδες είπα στον εαυτό μου πως πρέπει να δουλέψω περισσότερο για να μετουσιωθούν σε πράξεις τα λόγια που λέγονται για μένα. Σίγουρα δεν το έχω συνειδητοποιήσει, αλλά αφού το μεγάλο βήμα έγινε, πρέπει να δουλέψω ακόμη περισσότερο. Τώρα ξεκινάνε όλα. Πραγματοποιήθηκε το όνειρό μου να αγωνιστώ στην Α' Εθνική.

Ακούστηκαν πολλές ομάδες ότι ενδιαφέρονται να σε αποκτήσουν. Επίσημη πρόταση από ποιες έγιναν;

Από όλες της Σουπερλίγκας εκτός του Ολυμπιακού, του ΟΦΗ, του Πανσερραϊκού και της ΑΕΚ.

Ο
Ατρόμητος πως προέκυψε;
Από τον Τόλη Αποστόλου, όταν ακόμη δούλευε ως σκάουτερ στον Ολυμπιακό. Πήγε στην συνέχεια στον Ατρόμητο και το ενδιαφέρον παρέμενε. Ακόμη, πέρυσι ο αδερφός μου εντάχθηκε στους νέους της ομάδας και μου περιέγραψε το όλο κλίμα που επικρατούσε. Δεν ήθελε και πολύ. Μέτρησε και το γεγονός πως ήταν κοντά σε μένα και την οικογένειά μου. Ήταν πιο "ζεστοί" απ' τις υπόλοιπες ομάδες και έπειτα, μην ξεχνάμε πως ο Ατρόμητος είναι ομάδα Α' Εθνικής. Εκεί του αξίζει να αγωνίζεται. Έχει συμμετάσχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, είναι ένα σωματείο νοικοκυρεμένο με οικογενειακό κλίμα. Ήταν προτιμότερο να πάω σε μια ομάδα που θα με "φτιάξει" σαν παίκτη και θα μπορώ να παίξω, παρά σε μία "μεγάλη" που δεν θα αγωνίζομαι.

Τι να περιμένουμε φέτος απ' τον Ατρόμητο, μάχη για παραμονή ή και κάτι παραπάνω;

Βλέποντας τους παίκτες που έχει δε νομίζω να δυσκολευτεί να παραμείνει στη Σουπερλίγκα. Ο Ατρόμητος είναι ομάδα Α' Εθνικής και του αξίζει κάτι παραπάνω απ' το να παλεύει για την σωτηρία.

Θ
εωρείς τον εαυτό σου τυχερό, και το ρωτώ αυτό γιατί είχες αυτή την εξέλιξη -όσον αφορά τις ομάδες- που θα συνεργάζεσαι πλέον με έναν προπονητή που κοιτάει τους "μικρούς, όπως ο Γιώργος Δώνης;
Σ' αυτό που λες νιώθω πολύ τυχερός γιατί και στην Ακαδημία με δούλεψαν, με "έφτιαξαν" σαν παίκτη, στην συνέχεια στη Γραβιά είχα έναν προπονητή που μπορούσα να εμπιστευθώ με τον οποίο δουλέψαμε πάνω σε θέματα τεχνικής και δύναμης, αλλά και στον Φωκικό δεν συνάντησα αυτό που λέμε "επαγγελματίες". Υπήρχε πάντα ένα οικογενειακό κλίμα στις ομάδες που έπαιξα ως τώρα και σ' αυτό ήμουν πολύ τυχερός.

Η παρουσία του Γιώργου Δώνη ήταν ένα επιπλέον κίνητρο για να μεταγραφείς στον Ατρόμητ
ο;
Υπήρξε ένα προσύμφωνο με τον Ατρόμητο, γιατί μου άρεσε πολύ σαν ιδέα να αγωνιστώ σ' αυτή την ομάδα, και δεν ήξερα ποιον προπονητή θα έχει. Όταν έμαθα πως ανέλαβε, ξέροντας πως δουλεύει με τους "πιτσιρικάδες" και στη Λάρισα και στην ΑΕΚ, βέβαια και ήταν ένα επιπλέον κίνητρο.

Απ' τον εαυτό σου είσαι ευχαριστημένος;

Αν σκεφτείς πως σε 33 παιχνίδια σημείωσα 4 γκολ, κι αυτά στον πρώτο γύρο, δεν είμαι. Σκέφτομαι πως θα μπορούσα να βοηθήσω περισσότερο τον Φωκικό.

Πέρα απ' τα γκολ, μέτρησαν κι οι εμφανίσεις πάντως στην μεταγραφή, έτσι δεν είναι;

Σίγουρα. Πάντως ήθελα να "ζορίσω" περισσότερο τον εαυτό μου ώστε να είχα συμπεριληφθεί και στην αποστολή της Εθνικής Νέων.

Πιστεύεις πως θα αλλάξει κάτι στην προσωπική σου ζωή μετά την μεταγραφή;

Είμαι γενικά ήρεμος, σπιτόγατος, και δεν πρόκειται να το πάρω "πάνω" μου απ' την μεταγραφή και την ζωή στην Αθήνα. Θα 'χω και τον μικρότερο αδερφό μου να μου βάζει μυαλό...

Πα
ρότι μικρότερος;
Ναι.. Ναι.. Δουλειά πάνω απ' όλα τώρα.

Θεωρείς πως θα είναι δύσκολη η προσαρμογή σου στα δεδομένα της Σουπερλίγκας;

Ο Ατρόμητος έχει πολύ καλούς και έμπειρους παίκτες, με μεγάλο όνομα. Πιστεύω πως θα με βοηθήσουν να προσαρμοστώ ευκολότερα και ότι θα πάνε όλα καλά.

Πόσο δύσκολο είναι για ένα νέο παιδί να βρεθεί στην εντεκάδα με τόσο καλούς και έμπειρους παίκτες γύρω του;

Αν έχεις θέληση όλα γίνονται, και θέληση έχουμε την ίδια. Στην εμπειρία όμως σίγουρα υπερτερούν. Από ΄κει και πέρα είναι θέμα προπονητή και δουλειάς.

Στις πρώτες σου δηλώσεις ως παίκτης του Ατρόμητου τόνισες ότι αρχίζουν σιγά σι
γά να υλοποιούνται τα όνειρά σου. Μέχρι που φτάνουν αυτά;
Να παίξω στην ίδια ομάδα στην Α' Εθνική με τον αδερφό μου. Αργότερα, αυτό που ονειρεύεται κάθε παίκτης Α' Εθνικής: Μια αξιοπρεπή καριέρα ή μια μεταγραφή στο εξωτερικό, που είναι το απίστευτο όνειρο.

Μιας και μιλάμε για όνειρα, πως ονειρεύεσαι την πρώτη σου συμμετοχή στην Σουπερλίγκα;

Ας έρθει πρώτα... Να βάλω γκολ πάντως σίγουρα.

Βλέπεις μέσα απ' τον Ατρόμητο την φανέλα της Εθνικής Ανδρών ή μεταγραφή σε μεγαλύτερη ομάδα και συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ;

Ακόμη είμαι πολύ μικρός και θέλω να συνεχίσω τη σκληρή δουλειά.

Τι πιστεύεις πως πρέπει να έχει ένας νεαρός CF�οδοσφαιριστής για να μεταγραφεί σε μια μεγάλη ομάδα;

Όλοι μιλάνε για ταλέντο. Εγώ ξέρω πως καλλιεργείται κιόλας αυτό. Χρειάζεται θέληση για δουλειά για να ξεπερνά κάθε μέρα τον εαυτό του κι όχι τους υπόλοιπους.

Είσαι έ
να απ' τα ανερχόμενα ταλέντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι ομάδες "φροντίζουν" τους νέους παίκτες;
Να μην χαθούν ναι, να αξιοποιηθούν όχι. Αυτό έχω προσέξει, γι' αυτό και οι περισσότεροι Έλληνες θέλουν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Στις μέρες μας πάντως διαπιστώνω κάποια βελτίωση σ' αυτό τον τομέα από πλευράς των ομάδων.

Πως και δεν σε είδαμε με τα χρώματα της Λαμίας;

Όλοι οι εμείς οι "πιτσιρικάδες" έχουμε σαν όνειρο να παίξουμε στην πρώτη ομάδα του νομού, στο σπίτι τους. Ήθελα πολύ να πάω αλλά νομίζω πως δεν με εμπιστεύθηκαν ότι κάνω για τη Λαμία. Δεν μου δόθηκε η ευκαιρία. Ίσως σκέφτηκαν ότι ήμουν μικρός, ότι δεν αξίζω... Γιατί να πάω σχολείο στην Άμφισσα μόνος;

Είχαν γίνει συζητήσεις;

Ακόμη κι όταν πήγα στον Φωκικό, με τον ερχομό του κ. Κούγια.

Η επιθυμία σου να παίξεις στη Λαμία μεγάλη. Πως ένιωσες όταν άκουσες να σε βρίζουν οι συμπατριώτες σου στο παιχνίδι με τον Φωκικό στο ΔΑΚ;

Απ' ό,τι θυμάμαι δεν έκανα κάτι για να με βρίσουν. Ίσως να πιστεύουν πως πήγα στον Φωκικό και παράτησα τη Λαμία. Δεν μπορώ να καταλάβω. Ένιωσα αμήχανα, να ανοίξει η γη να με "καταπιεί". Ήταν οι δικοί μου στις εξέδρες και τους έβριζαν, κι είμαι Λαμιώτης. Πως να βγω έξω και να τους αντικρύσω; Το θέμα ξέρεις ποιο είναι; Οι περισσότεροι είναι φίλοι μου.

Όντως δεν έκανες κάτι το "πεμπτό". Ίσως να σε είδαν ως αντίπαλο...

Και 'γω έτσι το είδα, ότι έπαιζα σαν αντίπαλος. Πάντως ήθελα να βγάλω τη φανέλα και να κρυφτώ μέσα της, να σηκωθώ να φύγω απ' το γήπεδο!

Το φθιωτικό ποδόσφαιρο το παρακολουθείς;

Στην Φθιώτιδα έπαιζα και ξέρω όλες τις ομάδες και όλους τους παίκτες "απ' έξω κι ανακατωτά". Με τα παιδιά στην Ακαδημία ακόμη διατηρούμε σχέσεις. Το φθιωτικό ποδόσφαιρο μπορεί να έχει εξέλιξη.

Σε τι υστερεί κατά την γνώμη σου;

Σε θέματα οργάνωσης και υποδομών. Δεν μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να δουλέψει. Εδώ έχουμε ένα μόνο γήπεδο, το ΔΑΚ, που αγωνίζεται η Λαμία με 100.000 κατοίκους, ενώ η Λιβαδειά, με -ούτε- τους μισούς, έχει ομάδα στην Α' Εθνική. Στο παιχνίδι με τη Λαμία για να βγάλεις μια μπαλιά έλεγες "κάτσε να την σταματήσω πρώτα, να γίνει δικιά μου"...

Πως είδες το φετινό πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής;

Όλοι έλεγαν πως ο Παναιτωλικός θα ανέβει εύκολα αλλά διαπίστωσα πως διεξήχθη ένα πάρα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Είχε ομάδες που έπαιζαν καταπληκτικό ποδόσφαιρο, όπως η Δράμα και ο Παναιτωλικός. Υπήρξε η έκπληξη του Εορδαϊκού, καθώς και ανερχόμενες ομάδες όπως εμείς, που κάναμε πολύ καλά παιχνίδια και πήραμε αντίστοιχα αποτελέσματα. Βέβαια, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά τις Σέρρες που δεν "κουνιόταν" για αρκετό καιρό απ' την πρώτη θέση. Πιστεύω πως το χάρηκε κι ο κόσμος. Αν και λένε πως ο Νότιος Όμιλος είναι πιο ανταγωνιστικός, ο φετινός Βόρειος δε συγκρίνεται.

Τον Ιανουάριο το όνομά σου είχε ακουστεί για ενδεχόμενη μεταγραφή στον
Παναιτωλικό. Τι έγινε τελικά και δεν φόρεσες τα "κυανοκίτρινα";
Αυτό ακούστηκε πολύ τον Δεκέμβριο. Ήθελαν να με "αγοράσουν" και να συνεχίσω εκεί το καλοκαίρι. Ο Παναιτωλικός είναι μια πολύ καλή ομάδα με λεφτά, θερμό κόσμο, γήπεδο, εγκαταστάσεις, τα πάντα. Μπορεί πολλοί να είπαν "τρελό" τότε τον πατέρα μου, αλλά σκεφτόμουν το ενδεχόμενο να μην ανέβει ο Παναιτωλικός. Αν ήταν να παίζω στη Γ' Εθνική γιατί να μην έμενα στον Φωκικό, όπου θα είχα περισσότερες ευκαιρίες; Όλοι έλεγαν ότι κάνω λάθος αλλά όλοι είδαν πως κι ο Παναιτωλικός ανέβηκε στο 97'.

Τι σε έκανε να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;

Ποδόσφαιρο έπαιζε κι ο πατέρας μου, αλλά ήταν απλά πολύ γρήγορος. Ευτυχώς του πήρα αυτό το χάρισμα. Το φόρτε μου πάντως από πέντε ετών ήταν το μότο κρος. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς την αντίδραση της μητέρας μου, η οποία προτίμησε να με γράψει σε μια ακαδημία ποδοσφαίρου...

Σε ποια θέση αγωνίζεσαι και σε ποια σου αρέσει περισσότερο;

Αγωνίζομαι δεξί και αριστερό χαφ, παλιότερα ως φουνταριστός επιθετικός, αλλά η θέση που ξεκίνησα στη Γραβιά, το συνέχισα στον Φωκικό αλλά υπήρχαν άλλοι πιο έμπειροι, και μου αρέσει να αγωνίζομαι είναι το 10άρι που λέμε. Να βλέπω γήπεδο και να κάνω παιχνίδι, αλλά αυτό το θέλουνε πολλοί και δεν γίνεται.

Ποιοι προπονητές σε βοήθησαν να εξελιχθείς σαν ποδοσφαιριστής, πέρα απ' το αδιαμφισβήτητο ταλέντο σου;

Όλα ξεκίνησαν απ' την Ακαδημία. Ο "αρχηγός" Θανάσης Τικταπανίδης, ο Κώστας Αλεξίου κι ο Ηλίας Ρήγας, που τον είχα και προπονητή στην Α1. Και οι τρεις τους με βοήθησαν να βγάλω τον καλύτερό μου εαυτό και να δουλέψω πάνω στα προσόντα που είχα. Με εμπιστεύθηκε ο Θανάσης Νεοχωρίτης στη Γραβιά και με βοήθησε σε τεχνική και δύναμη, όταν σταμάτησε την καριέρα του και συνέχισε σαν προπονητής, κι έτσι ήταν πιο κοντά στους παίκτες. Από 'κει και πέρα ο Απόστολος Χαραλαμπίδης στον Φωκικό ήθελε να δουλεύει με "μικρούς". Έβγαλε στο γήπεδο δείγμα του σύγχρονου ποδοσφαίρου με το passing game του Φωκικού.

Πως νιώθει ένας ποδοσφαιριστής όταν ακούει να τον συγκρίνουν με κάποιον άλλο;

Κάθε παίκτης είναι ξεχωριστός, έχει τη δική του προσωπικότητα και "στήσιμο", αλλά και τον δικό του τρόπο παιχνιδιού.

Το ίνδαλμα του Θανάση;

Όταν ήμουν δέκα χρονών ήταν γύρω στα 17 ο Φερνάντο Τόρρες. Τον είδα στην τηλεόραση, στις ακαδημίες ακόμη της Ατλέτικο, και σε συνδυασμό ότι με φώναζαν και μένα "ελ νίνιο" μου άρεσε και μου αρέσει σαν παίκτης, άσχετα αν δεν παίζουμε στην ίδια θέση. Στη θέση μου, Κριστιάνο Ρονάλντο.

Χόμπι;

Μου αρέσει το σνόουμπορντ, αλλά είναι επικίνδυνο για έναν ποδοσφαιριστή. Άρα απέχω.

Τι μήνυμα θέλεις να στείλεις στους φίλους του Ατρόμητου;

Ότι θα δώσω ότι περνάει απ' τα πόδια μου ώστε να βγάλω ασπροπρόσωπη την ομάδα και τον εαυτό μου μέσα απ' αυτή, και θέλω να ελπίζω πως ο κόσμος, το Περιστέρι, θα με αγκαλιάσει. Όλα εξαρτώνται από 'μένα. Τώρα κολυμπάω...

ΑΠΟ: fthiotidasport.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: