Εχω γράψει πλειστάκις πως δεν ανακατεύομαι στα πίτουρα όταν δεν έχω γνώση αφού θα με φάνε οι κότες. Πλην όμως όταν βλέπεις επί τρία 24ωρα την Αθήνα (και πλέον και αρκετές πόλεις) να καίγεται ανυπεράσπιστη, αν μη τι άλλο τα ερωτήματα που εγείρονται είναι πολλά.
Επειδή στη συγκεκριμένη κουβέντα άκρη δεν βγαίνει, γράφω ό,τι μου κατεβαίνει από το κεφάλι και θα τα συζητήσουμε together.
*** Επεισόδια, λέει, από αναρχικούς. Πλέον είναι μια αστική τάξη. Είναι οργανωμένοι, αποδείχθηκε από τα αντίστοιχα επεισόδια/πυρπολισμούς/βανδαλισμούς σε άλλες πόλεις σχεδόν ταυτόχρονα. Εδώ με τον κολλητό και δεν μπορείς να συνεννοηθείς τι ώρα και πού το βράδυ, όταν μιλάμε για παρέες δεκάδων και εκατοντάδων μιλάμε για πυραμιδοειδή οργάνωση, με «κεφαλές».
*** Οι «κεφαλές» είναι γνωστές στην αστυνομία και σε όποιον άλλον ευθύνεται για αυτό. Το ότι δεν συλλαμβάνονται είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
*** Αφορμή η δολοφονία (αν αποδειχθεί δολοφονία διότι ούτε εγώ ούτε εσύ, αναγνώστη μου, δεν είμαστε εισαγγελείς και σε αυτή την μπουρδελοχώρα, καλώς ή κακώς, υπάρχει ακόμη ένα γαμημένο πραγματάκι που λέγεται κράτος, άρα και Δικαιοσύνη) ενός 15χρονου. Θα μπορούσα να γράψω χιλιάδες λέξεις για το τι δουλειά είχε ένας 15χρονος (που πιο πολύ 16χρονος ήταν αλλά το «15» φτιάχνει καλύτερη ιστορία) στα Εξάρχεια και σίγουρα δεν έφαγε μια σφαίρα επειδή κάποιου του τι βάρεσε ξαφνικά.
*** Αν ισχύουν όλα αυτά, γεννιόνται τεράστια ερωτηματικά για την εκπαίδευση και την πειθαρχία που επικρατεί στους κόλπους της Αστυνομίας. Ένα άτομο με τέτοια συμπεριφορά εμφανώς δεν είναι κατάλληλο για να υπηρετεί στα Σώματα Ασφαλείας. Οι κινήσεις του, ωστόσο, μαρτυρούν και κάτι ακόμα: ότι στον χώρο της ΕΛ.ΑΣ. κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να κινούνται ανεξέλεγκτα χωρίς να δίνουν λογαριασμό. Αν αυτό δεν είναι σύμπτωμα διάλυσης τότε τι άλλο μπορεί να είναι;
** ΟΙ ευθύνες (κυρίως της πολιτικής ηγεσίας) ωστόσο δεν σταματούν εκεί. Επί σειρά ετών επικρατεί ένα καθεστώς ακήρυκτου πολέμου με επίκεντρο τα Εξάρχεια χωρίς ποτέ κανείς να οδηγείται στη Δικαιοσύνη. Ζήτημα χρόνου ήταν το πότε η κατάσταση θα έβγαινε εκτός ελέγχου και θα είχαμε ένα τέτοιο τραγικό περιστατικό.
*** Αν όντως ο θάνατος του μικρού είναι εν ψυχρώ δολοφονία, τότε θέλω (όπως κι εσύ, φαντάζομαι, αναγνώστη μου) να είμαι ο πρώτος που θα ανάψει τη φωτιά στην πυρά που θέλω να τον ρίξουν, στην Ομόνοια και με διακαναλική σύνδεση. Ξαναλέω: αν όντως είναι έτσι.
*** «Τελική μάχη, τελική λύση, ολοκληρωτική καταστροφή». Είχαμε μια ολοκληρωτική καταστροφή; Όχι με την απεχθή έννοια που εννοούσε ο Γκέμπελς. Όμως ο θάνατος ενός ανθρώπου για το αξιακό σύστημα της σύγχρονης Δύσης είναι η μεγαλύτερη απώλεια και υπ΄ αυτή την έννοια, ναι, δοκιμάσαμε (ως χώρα) μια υπέρτατη καταστροφή με τον τρομερό θάνατο ενός 15χρονου παιδιού.
*** Αποδεικνύεται ωστόσο πως οι «αναρχικοί» πάτησαν πάνω στον θάνατο του μικρού ώστε να κάνουν μπουρδέλο τη χώρα, συναντώντας μια ανοργάνωτη κρατική μηχανή που προφανώς δεν είχε προβλέψει κάτι τέτοιο, εξ ου και δεν είχε και σχέδιο δράσης και αντίδρασης.
*** Όπως και αποδεικνύεται πως η εξέγερση αυτή ούτε στηρίζεται σε κάποια ιδεολογία (εν έτει 2008 και να μιλάμε για ιδεολογία, ολίγον τι μαλακία μου ακούγεται πλέον…) ούτε έχει οργανωθεί κάποιο κόμμα. Και αποδεικνύεται από το πλιάτσικο που διαδέχεται τις καταστροφές.
*** Πλάκωσαν στο ξύλο καθηγητή της Νομικής. Λόγω ιδεολογίας;
*** Η ανοργανωσιά και ο αιφνιδιασμός είναι λάθη. Τα λάθη πληρώνονται. Κανένας καριόλης δεν παραιτήθηκε, κανείς δεν κουνήθηκε από τη θέση του. Κανείς δεν παραιτήθηκε, μην χάσει την καρέκλα. Α, παραιτήθηκε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Κίττας. Τι να έκανε ο άνθρωπος;
*** Δηλώσεις Προκόπη Παυλόπουλου αργά το βράδυ της Δευτέρας, ο οποίος προφανώς δεν έχει ιδέα τι γίνεται στην Αθήνα.
«Αρκετές φορές ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι εδώ». Ενωμένος, δυνατός, ε;
«Oλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας». Πώς;
«Κανένας δεν κοιμάται ούτε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ούτε ο Πρωθυπουργός». Φαντάζεστε να καιγόταν όλη η Ελλάδα και ο Πρωθυπουργός να κοιμόταν;
*** Παίρνω την πρωτοβουλία να απαντήσω στον αναγνώστη Takis, που σχολίασε το ανάλογο άρθρο του Undertaker. Ο Takis έγραψε: «…Βεβαια, το οτι επιλέγεις να αφιερώσεις το μισό σου αρθρο στούς καημένους ούς καταστηματάρχες τής Ερμού, ειναι ενδεικτικο τού πόσο φτωχά αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα. Κλασσική περιπτωση τού “εδω ο κόσμος καίγεται και…”. Δεύτερον, αντιλαμβάνεσαι οτι τα τελευταία χρόνια ειδικά, η βιαιότητα τής αστυνομίας εχει παντελώς ξεφύγει?…».
Και, εγώ ο μαλάκας ερωτώ: Ποιος θα αποζημιώσει όσους έχασαν αυτοκίνητα, σπίτια, καταστήματα; Ποιος θα αποζημιώσει όσους υπαλλήλους των καταστημάτων της Ερμού χάνουν τα μεροκάματά τους, χρονιάρες μέρες, αφού τα μαγαζιά κλείνουν για μέρες όντας κατεστραμμένα;
Η απάντηση, προφανής. Κανείς. Ούτε καν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές δεν το προβλέπουν.
«Έχουμε πάθει ζημιά εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε εμπορεύματα και εξοπλισμό. Είχαν κλέψει και ρούχα, τα οποία το πρωί μας τα έφεραν πίσω αστυνομικοί σε μία σακούλα. Είχαν συλλάβει κάποιους απ΄ αυτούς που τα είχαν πάρει…» λέει ο κ. Νίκος Δενδραμής, υπάλληλος καταστήματος. «Καταστραφήκαμε. Και δεν μιλάω μόνο για το δικό μου κατάστημα που υπέστη μικρές ζημιές, αλλά για όλα όσα κάηκαν. Πού να βρουν τώρα οι άνθρωποι εμπορεύματα, τελευταία στιγμή, πριν από τις γιορτές;».
Κατά τα άλλα, «αδέρφια όλοι στους δρόμους για να διαδηλώσουμε κατά των δολοφόνων αστυνομικών».
Προσωπικά αν ήμουν ιδιοκτήτης καταστήματος που είχε καταστραφεί, θα έβγαινα με το δίκανο και όποιον έπαιρνε ο Χάρος. Το βράδυ βέβαια θα ήμουν ο «στυγερός δολοφόνος της Ερμού», σωστά;
*** Και, για να το κλείσουμε. Άλλο ο θάνατος του μικρού, για τον οποίο πρέπει να μάθουμε την αλήθεια, κι άλλο να πατήσουμε πάνω στο πτώμα του για να δικαιολογήσουμε πράξεις που το λιγότερο το κράτος οφείλει να πατάξει με κάθε τρόπο.
Η «αστυνομική βία», φίλοι μου, έχει φορεθεί πολύ από ένα τσούρμο πιτσιρίκια. Αρκετά με τον μικρό. Αν θέλετε την άποψή μου, τον καθάρισε στεγνά ένα κάθαρμα με θολωμένο μυαλό. Η αναρχία που ακολούθησε όμως αμαύρωσε τη μνήμη του, τελεία και παύλα.
http://koubanezos.blogs.sportnet.gr/archives/120
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου